ی خاطره هایی هستن كه
اصلأ ریشه شون وصله به غده اشك،
همینكه در جعبه ذهنت باز میكنی و
اون خاطره لوود میشه
نفست بند میاد و
انگار چراغ سبز چشمات برای باریدن روشن میشه
ی خاطره هایی هست
كه اصلا دلشو نداری بری سمتشون،
ولی انگار ی خودآزاری ریزی زیر پوستت میچرخه كه
راضیت میكنه در صندوقچه های قدیمی رو باز كنی،
دقیقا بری همون جای خاص دست بزاری.
ی خاطره هایی هست كه وصله به ی كدهای خاص،
كدهایی كه ی زمانی بهشون تعهد خاصی داشتی.
ممكنه واسه بقیه بطور مضحكی ساده و احمقانه باشه
اما برای تو نه.
همون چیزای احمقانه
همه ی معناست واسه تو ،
و كج فهمی بقیه
میتونه در كسری از ثانیه خاكسترت كنه.
ی خاطره هایی هست
كه خاطره نیست
انقدر شفافِ كه خود زندگیِ.
ی مخلوقِ كه
تو با دستای خودت خلقش كردی
بدون اینكه تلاش اضافه كنی واسه طنازی
خود واقعیتُ نفس كشیدی
سعی نكردی ادای آدم دیگه ای باشی.
بعضی وقتها انقدر سنگین میشم كه
دلم میخواد این بدن تب دار ببرم پاشوره كنم.
دلم ی بالش نو میخاد
كه ذهنش خالی باشه از فكر و خیالهای من
بعضی وقتا آرزو میكردم میشد این ذهنُ فنگ شویی كرد
درباره این سایت